میگویند توجه به تربیت دینی دانشآموزان نقش مهمی در کاهش آسیبها و ناهنجاریهای اجتماعی دارد و جامعه را به لحاظ سلامت اخلاقی بیمه میکند. البته لازمه چنین تربیتی آشنایی و تسلط معلمان بر مباحث و ارزشهای دینی است. در این میان بسیاری از صاحبنظران بر اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به عنوان زمینهساز تحقق تربیت دینی دانشآموزان تأکید میکنند.
مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی در همین زمینه گفتگویی با قاسم جعفری، عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی داشته است. جعفری در این گفتگو به مسئله راهکارهای تربیت دینی دانشآموزان پرداخته و به پرسشهایی پیرامون این مسئله محوری پاسخ گفته است.
از چه طریقی میتوان دانشآموزان را به صورت دینی تربیت کرد؟
یکی از مهمترین راههای تربیت دینی دانشآموزان اجرای سند تحول بنیادین آموزش است. این سند مورد تأکید رهبر انقلاب نیز هست و اگر در دستور کار قرار گیرد، آنگاه میتوانیم شاهد تربیت دینی دانشآموزان در محیطها و فضاهای آموزشی باشیم.
در متن سیاستهای کلی "ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش "که از سوی رهبری ابلاغ شده به این مسئله اشاره شده است که «تحول در نظام آموزش و پرورش مبتنی بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، در جهت رسیدن به حیات طیبه و رشد و شکوفایی استعدادهای فطری و ارتقاء کیفی در حوزههای بینش، دانش، مهارت، تربیت و سلامت روحی و جسمی دانشآموزان، با تأکید بر ریشهکن کردن بیسوادی و تربیت انسانهای مؤمن، پرهیزکار، متخلق به اخلاق اسلامی، بلند همت، امیدوار، خیرخواه، بانشاط، حقیقتجو، آزادمنش، مسئولیتپذیر، قانونگرا، عدالتخواه، خردورز، خلاق، وطندوست، ظلمستیز، جمعگرا، خودباور و ایثارگر باید مورد توجه باشد».
ما نیاز داریم تا در فرآیند آموزش به مسئله پرورش هم توجه کنیم تا شاهد تربیت درست دانشآموزان در بعد معنوی و دینی باشیم.
شرط تحقق تربیت دینی دانشآموزان چیست؟
اصلیترین و مهمترین شرط برای تحقق تربیت دینی دانشآموزان این است که معلم به جایگاه اصلی و واقعی خود بازگردد. شرط این امر نیز این است که شأن و منزلت معلمان حفظ شود تا آنان دغدغه حقوق و مزایا نداشته باشند. باید شرایط را به گونهای فراهم کنیم که آموزگاران ما تنها دغدغهشان تدریس و آموزش باشد. بیتردید آنان در چنین شرایطی میتوانند سهم بسزایی در تربیت دینی فراگیران ایفا کرده و شبهات دینی دانشآموزان را مطابق با زبان و درک آنان حل کرده و پاسخ بگویند.
پاسخگویی به شبهات نقش واکسن را بازی کرده و کمک میکند تا دانشآموز در برابر این شبهات مقاومت کرده و پاسخهای درست را دریافت کند.
از سوی دیگر باید به این نکته هم توجه کرد که تربیت دینی فرزندان جامعه نیازمند یک سیاستگذاری جدی است. بنابراین ضرورت دارد که آموزش و پرورش به جای گرفتاریهای روزمره و شعارزدگی به ایفای نقش جدی در این عرصه بپردازد.
آیا به اعتقاد شما اکنون مقوله تربیت دینی در فضاهای آموزشی به خوبی مدنظر قرار میگیرد؟
خیر اکنون ما با ایدهآلها در این زمینه فاصله زیادی داریم زیرا در شرایط فعلی مدارس تنها به مکانی برای آموزشهای درسی تبدیل شده و مقوله پرورش و تربیت دینی مورد غفلت قرار گرفته است.
بهترین راهکار فرهنگسازی دینی در مدارس چیست؟
همان طور که میدانید به معلمان، فرهنگی میگویند و در واقع آنان نقش فرهنگسازان و الگوهای رفتاری را برای دانشآموزان بازی میکنند. لذا معلمان ما نباید در امر آموزش دینی به نصیحت بپردازند، بلکه باید به شکل عملی اقدام به آموزش و تفسیر قرآن و اقامه نماز کنند.
مربیان باید آموزههای دینی را با زبان امروزی به دانشآموزان بیاموزند و براساس آنچه در گذشته به آنها به ارث رسیده عمل نکنند؛ یعنی ضرورت دارد که مثالهای عینی را مطرح کنند.
همچنین نباید مطالب گسترده دینی را در کتب مختلف قرار داد و دانشآموز را مجبور به حفظ مطالب کرد و در آخر تصور کرد که این اقدام یعنی تربیت دینی؛ زیرا چنین امری به معنای همان آموزشهای طوطیواری است که در نهایت به دامنه باورها و اعتقادات مذهبی فراگیر کمک نمیکند. لذا برای تحقق هر امری باید از راهش وارد شد.
چقدر والدین در کنار معلمان میتوانند به آموزش و ماندگاری مباحث دینی کمک کنند؟
بیتردید والدین نیز سهم بسزایی در این مقوله دارند؛ چرا که اتفاقاً در برخی موارد مدارس و فضاهای آموزشی به خوبی اقدام به تربیت دینی دانشآموزان میکنند، اما به این علت که والدین کمتر به این گونه تربیت اهمیت میدهند، عملاً تمام اقدامات مربیان در فضاهای آموزشی غیراثربخش میشود. اساساً والدین نیز باید در کنار مربی قرار گرفته و تربیت دینی را محور امور تربیتی خویش قرار دهند.
انتهای پیام/
نظرات/سوالات