از جرعه دعا که جان تو می نوشد/ محروم بی سامانی خویشم یاران

از جرعه دعا که جان تو می نوشد/ محروم بی سامانی خویشم یارانسرگشته حیرانی خویشم یاران

اندر پی ویرانی خویشم یاران

پایم بگرفته و رهم طولانی است

محکوم پریشانی خویشم یاران

امشب که تو مهمان صفای قدری

مشغول پشیمانی خویشم یاران

از جرعه دعا که جان تو می نوشد

محروم بی سامانی خویشم یاران

۹۵.۴.۴ قاسم جعفری

نظرات/سوالات

  • هیچ نظری یافت نشد
لطفا برای ثبت نظر خود وارد شوید
....