دکتر قاسم جعفری نماینده مردم خراسان شمالی و رئیس فراکسیون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان، با ارسال نامه ای به مدیر اجرایی یونیسف، از وی خواست یاری مظلوم و بیزاری از ظالم را به عنوان یک شعار و مرام انسانی با اقدام عملی و جدی خود به نمایش بگذارد و به شعار خود در خصوص کاهش خشونت علیه کودکان عمل کند.
متن کامل نامه دکتر قاسم جعفری به شرح زیر است:
جناب آقای آنتونی لیک
مدیر محترم اجرایی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)
با تقدیم احترام؛
جناب مدیر! لابد میبینید صدها کودک بیگناه یا خود کشته و مجروح شدهاند و یا به واسطه قربانی شدن پدران و مادرانشان به درد یتیمی و بیسرپرستی و فقر و نداری مبتلا گشتند و لابد فریاد خروش و اعتراض وجدانهای بیدار از هر دین و مسلک و قوم و ملتی را هم به رغم اعمال سانسورهای پنهان و آشکار به وسیله سلطهگران بیرحم جهانی مشاهده میکنید.
اگر مایلید اهم وظایفی را که در سایت رسمی حوزه مدیریت جنابعالی آمده است در قبال کودکان فهرستوار مرور کنیم:
آقای مدیر! جرم کودکان غزّه آن است که فرزندان ملتی آواره شده، مظلوم، از حق خویش محروم شده و مغضوب واقع شده میباشند. بعضی از مسئولان گستاخ رژیم صهیونیستی ابراز کردهاند کودکان فلسطینی را باید کشت تا در آینده نیروهای مقاومتی شکل نگیرد. و اینگونه است که والدین مردم ساکن در اروپای غربی و آمریکا و بعضی از نقاط دیگر دنیا به دنبال گسترش کیفیت رفاه، بهداشت و تکنولوژی و آموزش و آرامش و ... برای کودکان خویش هستند. اما در غزّه مظلوم، خلبانان گرگ صفت و نیروهای جنایتکار پیاده و زرهی و توپخانهای ارتش خونخوار رژیم صهیونیستی کودکان معصوم را به محفل دود و باروت، انفجار و آتش و خون مهمان میکنند.
کودکان و زنان مستأصل و بیدفاع در پی یافتن سرپناه و مأمن به مدرسه تحت مدیریت سازمان ملل پناه میبرند. اما گویا کسی جلودار درندگان وحشی آن ارتش بیرحم نیست و قضاوت وجدانهای بیدار آن است که این همه، بدون چراغ سبز دستاندرکاران هژمونی سلطه و قدرت و سکوت مرگبار و حتی حمایت آنان و نیز سازمانهای عریض و طویل مدعی حقوق بشر که به اقدامات شرمبار صهیونیستها توجیه و استدلال میبخشند، امکان ندارد. بر کسی پوشیده نیست که دولتهای مستکبر آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و ... از طراحی تا اجرای این جنایتهای وحشتناک شریکند.
آقای رئیس! عدالت برای کودکان و پیشگیری از خشونت که خود را موظف به آن میدانید، همین است؟!
من به عنوان عضو پارلمان و رئیس فراکسیون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان در مجلس شورای اسلامی و به نمایندگی از همهی همکارانم به آقای بان کی مون هم یادآور شدهام لطفاً نسبت به مسئولیت مهم خود فرافکنی نفرمایید و به شما هم یادآور میشوم کمی جرأت کنید و اگر لازم شد از خیر موقعیت و کرسی مدیریت و صدارت به نفع حق و عدالت گذر کنید.
آقای رئیس! به رغم سانسورهای گسترده پنهان و آشکار امپراطوری سلطه و رسانه در عرصه بین الملل آنگونه که دیده میشود، فجایع غزّه علاوه بر تمام ساکنان و اقشار این باریکه سرزمینی در مورد کودکان و نوجوانان بسیار اسفناک و تأثّر برانگیز است. لطفاً پا را از تعارفات تبلیغاتی و دیپلماسی فراتر نهید و با اقدامات عملی و جدّی جلوی جنایتهای روزافزون را بگیرید. اینگونه امید میرود که بخشی از کوتاهیهای گذشته را شاید جبران کرده باشید.
آقای مدیر اجرایی! لطفاً کمی عجله کنید تا به آتش برخاسته از آه و افسوس مظلومان، سرشک اشک یتیمان و مظلومیت خونهای پاک کودکان معصوم که بر سنگ فرش خیابانها، زیر آوارها و بر صحن خانهها و میدانها جاری میشود، گرفتار نگردید.
جناب اقای آنتونی لیک! حقیقتاً این چیز زیادی نیست که وجدانهای بیدار، آزادی خواهان واقعی دنیا و دارندگان فکر و عقل و اندیشه مستقل و صاحبان عاطفه و رحم و فطرت سلیم از شما با توجه به جایگاه مهم و مسئولیتی که پذیرفتهاید، میخواهند. پس لطفاً یاری مظلوم و بیزاری از ظالم را به عنوان یک شعار و مرام انسانی با اقدام عملی و جدی خود به نمایش بگذارید.
البته در کنار فاجعه عظیم نسل کشی حاصل از اقدام رژیم جانی صهیونیستی در غزّه، مصیبتنامه کودکان در عراق و سوریه و افغانستان و دیگر نقاط دنیا که در سایه جنایتهای تروریستهای ساخته و پرداخته و مورد حمایت دولتهای مدعی حقوق بشر و حتی ضایعههای انسانی در راستای سیاستهای سودگرایانه این دول خودبرتر بین در سایر نقاط دنیا از جمله آفریقا و ... که کودکان بیش از دیگران قربانی روزانه آن میباشند مجالی دیگر را میطلبد که به آینده موکول میشود.
مدیر محترم اجرایی! درد و مصیبت کودکان غزّه بیش از آن است که از خامه این قلم جاری شد و امید است موجبات اندکی تأمل و اقدام را از سوی جنابعالی و مسئولان بالادست و همکاران فرودستتان درپی داشته باشد.
قاسم جعفری
نماینده پارلمان ایران و
رئیس فراکسیون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان
نظرات/سوالات