"ذوالشهادتین مقاومت و تکلیف پیش روی ما"

یادداشتی در حاشیه مجمع بین المللی اساتید مسلمان دانشگاه ها؛با موضوع نگاه کشورهای خلیج فارس به تحولات اخیر منطقه؛

"ذوالشهادتین مقاومت و تکلیف پیش روی ما"

موضع دولت های عربی حوزه خلیج فارس در حوادث اخیر ، عنوان نشستی بود که مجمع بین المللی اساتید مسلمان دانشگاه ها برگزار کرد . دو مهمان خارجی هم بود . خانم فاطمه الصمادی کارشناس ارشد مرکز مطالعات الجزیره قطر و آقای دکتر علی الکندری استاد تاریخ دانشگاه کویت . دکتر صمادی بر این باور بود که حمله به آرامکو نشان داد که نقش امنیتی امریکا چقدر کم اثر است و نیز معلوم شد که سرمایه گذاری اقتصادی در کشورهای عربی قابل اعتماد نیست .حضور بی سابقه مردمی در تجلیل از سردار سلیمانی معادلات امریکایی ها را در هم ریخت چون فکر می کردند جمهوری اسلامی دچار بحران عدم مقبولیت شده است . این ایام همه کشورهای عربی از امریکا خواستند وارد جنگ با ایران نشود چون آن ها تحمل مواجهه با چنین حادثه ای را ندارند. از نگاه او بمباران پایگاه نظامی امریکا از سوی ایران ابهت و نفوذ ایالات متحده را زیر سوال برد. همگان فهمیدند با خرید گسترده سلاح مثل کاری که سعودی و امارات می کنند نمی شود امنیت واقعی خرید کرد. نقشه بن سلمان در واقع دو پایه دارد ۱- انتفاع اقتصادی برای اسرائیل ۲- ایجاد امنیت برای آل سعود و هر دوی آنان در سایه پشتوانه امریکا ، اروپا و منظومه تابع هژمونی امریکا تحصیل هدف را در نابودی گروه های مقاومت جستجو می کنند ؛ با این حساب حمایت ایران از جبهه مقاومت بسیار اساسی و حیاتی است . مهمان دیگر نشست اعتقاد داشت که کشورهای منطقه در قرن بیستم به وراثت از قرن نوزدهم اروپا درگیر جنبش های ملی و قومیت گرایی شد . او می گفت هم اکنون دو آیتم قومی و مذهبی نحوه روابط و تعامل کشورهای دو سوی خلیج ( فارس ) را رقم می زند . مدام تلاش می کنند شمال خلیج را نماد فارسی و شیعه بودن و سمت جنوب را نماد سنی و عربی نشان دهند. نیروهای آکادمیک و نخبگان علمی و فرهنگی باید مسائل را ریشه یابی کنند . ایجاد ائتلاف های منطقه ای خیلی خوب است ولی مشکل این جاست که پس از انقلاب اسلامی دولت های جنوبی خلیج فارس دچار حس وحشت شده اند . کشوری مثل ایران که هم تاریخ تمدنی و فرهنگی غنی و طولانی دارد و هم از شاخص جمعیتی و گستره جغرافیایی وسیع بهره مند است طبیعتا برای کشورهای کوچک همیشه موجب دغدغه است ؛ هر طرح و پیمانی که مطرح می شود آنان دچار این توهم می شوند که نهایتا موجب هضمشان در دل طرف بزرگتر می شود ! همین توهم باعث شد اعراب در جنگ طرف عراق را بگیرند . البته بعدها تا حدودی همین توهم را نسبت به عراق و در ادامه نسبت به سعودی پیدا کردند . آخرین مساله موید این نگاه هم محاصره قطر توسط کشورهای هم پیمان سعودی است . وقتی این روزها طرح صلح هرمز از سوی ایران یعنی قوی ترین کشور منطقه مطرح می شود باز هم آن ها چنین فکر می کنند که هدف اصلی ایران  تحکیم و  توسعه سلطه خود است !  البته این استاد و سایر هم کیشانش یا نمی اندیشند یا خود را به تغافل زده اند که عراق صدام با حمله به ایران و کویت ثابت کرد توسعه طلب است و عربستان با منظومه ای از تلاش های مختلف از جمله دشمنی نهان و آشکار با ایران و سوریه و عراق ، تجاوز آشکار و ویرانگر به یک سرزمین بزرگ چون یمن که به پشتوانه استکبار حرث و نسل را نابود کرد ؛ بازداشت نخست وزیر لبنان ، مقابله با حزب الله و حماس و جهاد و همراهی بی قید و شرط با ایالات متحده و رژیم غاصب صهیونیستی و تحریم و محاصره قطر  قدرت طلبی خود را ثابت کرد ، اما ایران هیچگاه شروع کننده بحرانی علیه همسایگان و دیگران نبوده است و تنها در مقام دفاع قاطع و مدبرانه عمل کرده است .

سوال اساسی این است جرم کشور و ملت ایران چیست که به رغم توطئه های متعدد استعمار و جدا کردن بخش های مهمی از آن در طول تاریخ مثل افغانستان ، تاجیکستان ، آذربایجان و سایر کشورهای خاور نزدیک ، باز هم وسیع است متمدن است و از شاخص های مهم اقتدار و فرهنگی تمدنی برخوردار است ؟ وقتی از نخبگان این کشورها سوال می شود چرا شما نقش خود را درست ایفا نمی کنید و برای رفع سوء تفاهم ها و ایجاد تقارب گام لازم را بر نمی دارید ؟ ! آن ها دو نوع پاسخ دارند ، پاسخ رسمی اشان منطبق با سیاست های حاکم و همسو با سلطه موجود در کشورشان است ولی در خفا به شرط احساس امنیت می گویند نخبگان جرات گفتن حقایق و واقعیت ها را ندارند چون سرنوشتشان یا مرگ است یا زندان . 

فضای استبداد و تهدید حتی بر فضای رسانه ای چنان حاکم شده است که بسیاری شخصیت ها حتی هزاران کیلومتر دور تر از کشور متبوع هم جرات اظهار نظر ندارند چون سرنوشت آدم های نه چندان معارض و مخالف  چون خاشقچی و غیره را دیده اند . 

یکی از مسائلی که مستمسک دولت های تابع امریکا در منطقه قرار گرفته و خاندان و شیوخ حاکم برای ایجاد بدبینی به ایران بدان دامن می زنند نقش اثرگذارش در ماجرای سوریه است . رسانه های عربی تابع قدرت و ثروت هر روز افکار عمومی را چنین بمباران می کنند که ایران که ادعای انقلابی گری ، اسلامی بودن و حمایت از مردم و بویژه مستضعفان دارد در قضیه سوریه به جای همراهی به قول آن ها با " انقلاب مردم سوریه " از بشار اسد که به تعبیر آنان مستبد است حمایت کرد ! طرح چنین شبهاتی چنان شکافی ایجاد کرده است که بسیاری از دولت ها و به تبع آنان مردم مبتلا به شستشوی مغزی نزدیکی و ایجاد ارتباط با رژیم غاصب صهیونیستی را بر روابط سازنده با  ایران مسلمان ترجیح دهند . یکی از نمودهای بارز این مساله را در ماجرای حضور اسماعیل هنیه و زیاد نخاله در تشییع پیکر مطهر شهیدان مقاومت می شود دید که به صراحت سه بار گفت سردار سلیمانی شهید قدس است و همین مساله باعث شد که مورد هجمه بی سایقه کاربران طرفدار خط عادی سازی با رژیم اشغالگر قرار گیرد گر چه بر کسی پوشیده نیست که بخش عظیم این فضا از سوی لشکر غیر واقعی فضای مجازی به مدد دلارهای سعودی پوشش داده می شود . اعراب در سطح دولت ها و حتی مردم تحت تاثیر هژمونی رسانه ای جریان سازش و تسلیم ناخواسته دچار تناقض باطن و ظاهرند . در ظاهر به خاطر منافع و ترس از امریکا با ایران دشمنی می کنند و در خفا به تعریف و تمجید آن می پردازند. برداشت ائتلاف سعودی آن بود که فکر می کردند با حمایت از معارضه سوریه و کمک گسترده  مالی تسلیحاتی و رسانه ای آن ،  اقتدار روزافزون ایران را تحلیل می برند ولی این یک خطای استراتژیک بود چون هیچ عاقلی با یک کشور متمدن پر جمعیت و وسیع و دارای شرایط ویژه ژئو پلتیک و ژئو استراتژیک و برخوردار از استقلال و منابع رو و زیر زمینی و از همه مهم تر نیروی انسانی و علمی ، دشمنی نمی کند تا با کشوری بی ریشه و غیر طبیعی و نامشروع مثل  اسرائیل دوست شود .اما چه می شود کرد که خود آن ها می گویند ما وجود و دوام دولت خود را مدیون امریکاییم . تعبیر استاد دانشگاه کویت جالب بود که می گفت اگر فکر می کنید رهایی کشورهای خلیج فارس از سلطه غرب ممکن است باید بدانید چنین چیزی تنها با برپایی جنگ سوم جهانی متصور است. از ناواقعی ترین شبهات دولت های عربی تابع غرب این است که ایران را به عنوان نماد تقویت تشیع و مخالف اهل سنت معرفی می کنند و دردناک تر آن که بخشی از مردم عادی و حتی مدعیان فرهنگ و دانش و نخبگی این تهمت را می پذیرند ؛ این در حالی است جمهوری اسلامی بیشترین هزینه را بدون هیچ منتی برای دفاع از برادران اهل سنت می پردازد .فقط کافی است بپرسند مگر قدس مختص شیعیان است که آزادی اش همواره در راس سیاست خارجی جمهوری اسلامی است . مگر حماس و جهاد اسلامی و مردم فلسطین شیعه اند ؟! مگر اهالی موصل و ده ها شهر دیگر عراق شیعه بودند که شهید  حاج قاسم ره با همه توان نیروی قدس و حشد الشعبی که حمایت مادی و معنوی نظام اسلامی و مرجعیت دینی عراق و ایران پشتوانه اش بود به فریادشان رسید ؟!  چرا نباید نخبگان جهان عرب به آن بیندیشند که بحث نحوه حکمرانی بشار و مستبد بودن و نبودنش یک بهانه است که آنان برای تخریب و تجزیه سوریه در گام اول ، نابودی حزب الله در لبنان ، تجزیه اردن و حتی مصر و عراق و عربستان و هجمه به ایران در گام بعدی بدان دست یازیدند. آن ها باید بدانند که حمایت ایران از جبهه مقاومت است و بشار در این اردوگاه تعریف شده است و این بدان معنا نیست که در نحوه حکمرانی و جزئیات آن مطلقا مورد تایید است .ایران  حتی در حین جنگ با تروریست های مسلح در سوریه خیر خواهی خود را ثابت کرده است .همگان دیده اند حاج قاسم شهید وجود ذی جود و واقعی اش  افسانه قهرمانانی چون رستم و آریو برزن و آرش کمانگیر را کم رنگ کرده است به هنگام پیروزی بر دشمن در حالی که فرمانده لشکر فاتح است متواضعانه به یک شهروند سوری نامه می نویسد و از این که مجبور شده در حین عملیات بر بیت او بگذرد و در آن نماز بگذارد عذر می خواهد و حلالیت می طلبد. ایران هیچگاه خواسته های معارضه مسالمت جو و غیر برانداز سوریه را نادیده نگرفته است . شک بر انگیز ترین نکته آنجاست که دولتی مثل آل سعود که مردمش معلوم نیست با دیدن صندوق رای به خاطر عدم آشنایی چه خواهند کرد مدعی می شود برای برپایی دمکراسی از گروه های  مسلح سوریه که اتفاقا بسیاری از آنان غیر سوری ، به شدت تکفیری  و نیروهای ساخته و پرداخته و آموزش دیده غربی ها هستند حمایت همه جانبه می کند و طرفه این که عده ای از روشنفکران عرب این ادعا را بپذیرند ! 

از نظر نگارنده این سطور ، تا زمانی که مسائل در فضای مطلوب به طور جزئی مورد مداقه و رایزنی مشترک قرار نگیرد با نشست و برخاست های مجمل و کلی که حاصلی جز تعارف ندارد نتیجه ای مطلوب به دست نمی آید. جالب است یکی از مهمانان مدام می گفت من وارد جزئیات نمی شوم چون شیطان در جزئیات است . سال ها کنفرانس و همایش وحدت برگزار کردیم و همیشه به کلیات اکتفا کردیم و چون محل همایش را رها کردیم هر کسی به راه و مرام خویش و بر مبنای جزئیات طرح نشده حرکت کرد که اتفاقا هر طرفی فکر می نمود حفظ هویتش در همان نهفته است و برای صیانتش تعصب می ورزید . البته که نگارنده با اصل این گونه برنامه مشکلی ندارد و از باب قاعده " ما لایدرک کله لایترک کله " تحصیل برخی ثمرات را هم مفید می داند اما باید توجه کرد بقای در کلیات نسخه نهایی و شفابخش نیست هر چند می تواند مسکن باشد. اینک در عرصه سیاست و اجتماع هم همین مساله  خود نمایی می کند . وقتی از ورود به جزئیات تحاشی می کنیم دیگران با دامن زدن به جزئیات اندک ثمرات آن را هم بلا اثر می کنند. به فرض مثال با نشان دادن چند کلیپ و سخنرانی و امثال آن از کسانی نه چندان مطرح و حتی مطرود از نظر اکثریت یک مذهب ، این شائبه را ایجاد می کنند که وحدت در کلیات هم تاکتیکی و غیر واقع بینانه بوده است. این جاست که آن ها می گویند ما حاج قاسمی را دوست داریم که بر علیه داعش و گروه های مسلح و اکثرا تروریست در سوریه و عراق که خشن ترین و وحشیانه ترین وجه حیوانی را در برخورد با بی گناهان و شهروندان عادی بروز داده اند اما با قدرت رسانه به خورد عوام  داده اند که این ها برای اقامه سنت نبوی و خلافت اسلامی می جنگند ،  کاری نداشته باشد. سید حسن نصر اللهی را دوست دارند که فقط در مقابل اسرائیل بایستد اما در برابر حرکت های طاغوتی ، ظالمانه و استبداد حکومت های منطقه لام تا کام نگوید .اگر حرمت حرمین شریفین ( مکه و مدینه ) به واسطه اعمال خلاف شرع حاکمان هتک می شود ، اگر مقدسات اسلامی و به ویژه پیروان اهل البیت ع  زیر پا گذارده می شود ؛ اگر عالمانی چون علامه باقر النمر و شیخ عیسی قاسم و علامه شیخ زکزاکی به جرم حقگویی گردن زده می شوند یا به زندان می روند ؛ اگر حکام ضعیف برای عادی سازی روابط با غده سرطانی صهیونیستی تحت عنوان " معامله قرن " فلسطین و مردمش را یک جا می فروشند و اگر در مصر استبداد فرعونی احیا شده و ۱۰۰ میلیون آدم را برده فرض می کند و موارد فراوانی از این قبیل دخالت نکند تا عزیز بماند ! در یک کلمه مشکل ما با نخبگان و فرهیختگان عرب و در مرحله بعد با بدنه عمومی مردم جزئیات است که باید صمیمانه با هم در میان بگذاریم تا در سایه درک درست متقابل به یک زندگی مسالمت آمیز برسیم. به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران خون پاک شهیدان مقاومت به ویژه حاج قاسم که فکر می کنم به حق " ذو الشهادتین " است چون او پیش از تشرف به خیل کشتگان راه خدا در حیات ظاهری و دنیایی اش هم شهید بود ، موانع زیادی را در مسیر تحقق این مهم برداشتند البته شکی نیست که امثال او به مصداق "(فَكَیۡفَ إِذَا جِئۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةِۭ بِشَهِیدࣲ وَجِئۡنَا بِكَ عَلَىٰ هَـٰۤؤُلَاۤءِ شَهِیدࣰا)برای آحاد امت شاهد و حجت خواهد بود گر چه عده ای له و دیگرانی را علیه .  النساء 41] و اینک نوبت ماست که در ادامه راه مستقیم و زلال جاری سیره پر ارجشان در وجه اکمل به همه وظیفه مان عمل کنیم.

انتهای پیام/

اجلاس بین المللی

اساتید

دکتر قاسم جعفری

مسلمانان