حکایت غریبی است دانشگاه کابل همزمان شاهد دو نمایشکاه بود؛یکی برنامه ریزی شده با عنوان نمایشگاه کتاب مشترک بین ایران و افغانستان و دیگری تراژدی مرگ و ناقوس تباهی دست اموزان پست و تروریست شیطان بزرگ اروپای آدم کش و تمام سگ سیرتانی که بر گرد جیفه دنیا عو عو !کنانند و در عین حال با تمام وقاحت ادعای صیانت از حقوق بشر می دارند.
شاهدی از آن ماجرای تلخ می گوید با صدای تیر استادی بر زمین افتاد و فریاذها بلند شد که انتحاری ها آمدند.دل سیاهان قسی القلبی که چهره های کریح خود را از زیر نقاب پنهان کرده بودند و درنده تر از وحوش،مغز معلمان و متعلمانی را بر زمین می پاشیدند که رسول اعظم می گوید ملائکه الله بالهای خود را در تکریم آنان فرش راهشان می سازند.چقدر سخت و مایه ناشکیبایی است که جوان دانشجویی با صدای لرزان بگوبد آخرین دیدارم با رفیق و هم شاگردی ام و هم اتاقی و مونس روزها و شب های دوری از خانواده ام در مسجد دانشگاه بود.تو گویی مقدر چنان بوده است تا پاره های بدن و لخته های چگر رفیقش بر سر و صورتش بپاشد تا شاید که هر بار وضو می سازد مغز و ذهن و دل را ناخود آگاه به یادش بیاندازد و با نوای تکبیر و قنوتش بنوازد.کجای عالم روا می دارند یا تاریخ کدام سرزمین سراغ دارد که دانشجوی جوان را که شاگرد ممتاز شده است و همکلاسی ها را به کام شیرین کردن مهمان می نماید به جای اعطای نشان دانش و لوح افتخار سرب داغ بر پیشانی اش بنشانند؛راستی چه عجیب اند طایفه بی خردان و تمثال جاهلیت جهلای دیرین مدرن که کتابها و دفترچه های خونین زمره علم جویان و ره به نور بردگان را در زیر چکمه های نادانی و تباهی خود لگدمال می سازند و با زدن تیر خلاس به کسانی که تنها جرمشان جویندگی و علم محوری بوده است با کمال خونسردی آمار کشتگان را لحظه به لحظه برای اربابانشان هجی می کنند.
و سخن آخر این که سلام ای استادان،ای دانشجویان و ای همه ی جامعه علمی و دانشگاهی کشور زخم خورده برادر مسلمان و مظلوم افغانستان؛سلام ای شهیدان غلم و جانبازان راه دانش در دانشگاه کابل.امروز یک بار دیگر برای جهانیان ثابت شد که هدیه ملت ایران برای برادران همسایه و مسلمانش کتاب و دانش و آگاهی و اندیشه و معرفت و دینداری و برادری و دوستی است و تحفه غریبه های غاصب و به زور جاخوش کرده در این سرزمین ها آتش و گلوله و کاشتن بذر نفاق و کینه و نشاندن هزاران هزار در سوگ عزیزترین عزیزانشان.
اینک کانون دانشگاهیان ایران اسلامی به تبعیت از رهبری حکیم و همراه با ملت غیور و به ویژه میلیون ها دانشجو استاد و جامعه دانشگاهی ایران همراهی و تسلیت خود را با همه وجود تقدیم ملت عزیز و همسایه مظلوم در افغانستان می نماید و با صدای رسایش که برخاسته از منطق دینی و صلابت اسلامی و علمی است اعلام می دارد که در کنار جامعه دانشگاهی اساتید معزز و دانشجویان پرشور و با انگیزه کابل و سایر مراکز علمی و آموزشی آن سرزمین برای پیروزی سپاه نور بر ظلمت و اعلا. کلمه الله بر سخن سست و بی مقدار خداناباوران چون کوه ایستاده است و هم نوای همه مومنان با هم به ترنم کلام وحی می ایستیم که می فرماید: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ
ای اهل ایمان، (در پیشرفت کار خود) از صبر و مقاومت کمک گیرید و به ذکر خدا و نماز توسّل جویید که خدا با صابران است{بقره 153}
20 آبان ماه 1399 کانون دانشگاهیان ایران اسلامی
نظرات/سوالات