سرقفلی های سیاسی!

   " سرقفلی های سیاسی ! "

   معروف است که در عرصه های اقتصادی سهمم بندی های نانوشته اما در حال اجرایی وجود دارد .مثلا بازار فروش آهن و یا واردات ضایعات دست آدم ها یا گروه های خاصی است . خودرو ، دارو ، خوراک دام  متعلق به خاندان معینی است . واردات فلان میوه لوکس برای افراد مشخصی ثبت شده است و .. تا جایی که اگر کس دیگری وارد هر یک از این عرصه ها شود در عمل اتفاقی می افتد که به خاک سیاه بنشیند. می توانی اسم این را مافیا یا سرقفلی اشخاص و گروه ها بگذارید . در عرصه سیاسی هم تقریبا همین تقسیم کار هویداست . بگذریم از سواد اعظم مردم که پای انقلاب و ارزش های آن ایستاده اند و عموما از خواص مدعی صدها گام جلوترند . اما بسیاری از این گروه ها اهداف پیدا و پنهان متفاوتی دارند . طبعا رسیدن به قدرت و حفظ آن که به طور اتوماتیک تحصیل ثروت را هم در پی خواهد داشت از اهداف نهان اما جدی است . برای رسیدن به آن هدف جدی نیاز به ابزار و تعریف اهداف تاکتیکی با شعارهای مردم پسند است . این جاست که نیروها در کشور ما و حتی در سطح استان ها به دو طیف عمده تقسیم می شوند . عده ای خود را مردم محور و طالب آزادی و دمکراسی ، لیبرالیست و امثال آن معرفی می کنند . تا جایی که اگر کسی خارج از هماهنگی و کسب اجازه از آنان چنان شعارهایی بدهد او را بر خاک سیاه می نشانند. مثلا اخیرا همین هایی که دانستن و شفافیت را حق مردم می دانستند پس از رد فوریت طرح شفافیت آراء و عملکرد نمایندگان در مجلس گفتند اصلا کشور آنقدر مشکلات دارد که جایی برای بررسی این  مساله نمی ماند. این ها می گویند مساله دفاع از حقوق زنان تنها حق و حربه ماست ! لذا پس از قتل میترا استاد چون عَلم دفاع از زن می رفت که در دست دیگری قرار گیرد قاتل را بر کرسی اجتهاد نشاندند که او زنی را کشته است که در نقش پرستویی! ظهور یافته بود ؛ بنابر این مهدور الدم محسوب بوده است ! همین طیف وقتی موردی اتفاق می افتد که می تواند آب به آسیاب قدرت ایشان بریزد مثل خود کشی سحر ، دختری که آرزوی رفتن به ورزشگاه و تماشای فوتبال مردانه داشته است  و لو به بهای نابودی حرث و نسل ، سواره و پیاده را ردیف می کنند تا از پیکره نظام پلکانی برای ترقی خویش بسازند. ازدواج دختر ده ساله را که می شود در ردیف یک مشکل فرهنگی و اجتماعی بررسی و راه حل داد در همین سیاق بحرانی به اندازه سیل بهاری می نمایانند . به سازمان های بین المللی مثل یونسکو و یونیسف قول داده اند برای کاهش نرخ جمعیت در راستای سند ۲۰۳۰ سن قانونی  ازدواج در ایران را به بالای ۱۸ سال برسانند. برای رسیدن به چنین خواسته ای از همه توان خود در بخش های سیاسی جامعه شناختی روانشناختی و غیره بهره می گیرند تا بگویند ما مدافع حقوق زن هستیم و لذا واژه ترحم آور " کودک همسری "  را از آن سوی آب وام می گیرند. با دو پرسش ساده متوجه می شوی که از نظر اینان تنها چیزی که باعث ضایع شدن حقوق زنان می شود عقد رسمی  و مادر شدن است و الا همچون غربی ها یک دختر می تواند قبل از آن هر گونه که صلاح می داند و در هر سطحی با پسران رابطه داشته باشد . پس مهم آن است که سرقفلی برخی مسائل در اختیار گروه های دگر پندار موسوم به اصلاحات است و کسی نباید در معامله آنان شریک شود . حال چگونه شد رییس محترم قوه قضاییه با فراست خویش لایحه کرامت ، صیانت و امنیت زنان را ارائه کرد و اینان جا ماندند خود از عجایب سیاسی روزگار فعلی است. 

   اما آن سوی طیف هم حمایت از دین ، انقلاب و ولایت و سایر شعار ها و شعائر مقدس اینچنینی را حق خود می داند و هر کسی که بدون مجوز آنان و خارج از چترشان ولو صادقانه و عالمانه وارد این میدان شود باید به زمین بخورد . رفتارهای برخی از این گروه ها  مرا به یاد آخرین روزهای بازداشت در عربستان به جرم دفاع از اهل بیت ع  و سخن گفتن علیه آل سعود انداخت . وقتی مرا برای فرستادن به ایران به زندان عمومی جده،  منتقل کردند ، بر اساس تجربه دوران اسارت در عراق پتو و تشک و مختصر بساط خود را در محیطی خلوت گذاردم و سرجایم نشستم ، دقایقی نگذشته بود که جوانکی با لیوانی چای آمد و من فهمیدم که نوچه ای است و برای کسب اطلاعات و حالی کردن برخی قوانین نانوشته بند و معرفی سرباند اصلی زندان سرک کشیده است. حرف ها ، شعارها و تهدیدات این گروه ها در فضای مجازی که برخی از آن ها را برای یادگاری و نوشتن خاطرات باید ذخیره کرد به زبان رسا می گوید که اینان برای حفظ جایگاه و شان اجتماعی خویش و در راستای کسب قدرت در جایی مثل مجلس ،  چقدر نسبت به انقلاب و مفاهیم دینی و مذهبی احساس تظاهر به حس مادرانه دارند ! بالاخره در یک تقسیم بندی نانوشته که سال هاست سیره و رویه شده است این مقوله را حیطه جولان و سرقفلی کسب خویش می دانند .

اما  سواد اعظم مردم چه می گویند ؟ آنان میگویند ما کسانی را می خواهیم که بدون چشمداشت و انتفاع جویی ، با  علم و توانمندی تجربه شده ، سلامت وصداقت حقیقی و نه ادعایی در همه حیطه و دایره های سه گانه با مردم ، انقلاب و ولایت باشند 

دایره یک ؛ شعارها و خواسته های ناب انقلابی و دینی .

دایره دو ؛ درک وضع معیشت ، اقتصاد و هر آنچه به  جریان زندگی عادی و تامین رفاه عمومی مربوط می شود. 

دایره سه ؛ تلاش برای تامین خواسته های فرامعیشتی گروه های مختلف مثل آزادی های اجتماعی ، آزادی بیان ، کنش های فرهنگی  هنری ، حقوق زنان و غیره در چارچوب قوانین و سیاست های بالادستی و میثاق ملی مردم یعنی قانون اساسی. 

پر واضح است که گروه اول که بیشتر در پی هنجارشکنی و کسب رای با شکستن مرزهای ملی و دینی هستند نمی توانند خواسته دایره اول یعنی طرف داران پر و پا قرص انقلاب و دین را تامین کنند. 

از دیگر سو گروه دوم یعنی مدعیانی که فکر می کنند منصب داری حمایت از انقلاب و حوزه ها و  مفاهیم اصیل دینی به نام آنان سند خورده است هرگز برآورنده خواسته قشر اعظم جامعه  یعنی نیاز های اساسی حیات نخواهند بود.چرا که ادبیات اینان فقط دافعه می آفریند و خواسته های اجتماعی ، معیشتی و فرامعیشتی مردم را برنمی تابند. گرچه حرف زیاد می زنند ولی هرگز راه حل ارائه ندارند. ضمن احترام به تعداد زیادی از ائمه جمعه دانا و فرهیخته و خوش بیان باید سوگمندانه اعتراف کرد  حتی دست کسر معتنا بهی از آنان  نیز از خرمای این نخیل قاصر است. 

جامعه به کسانی نیاز دارد که در گرداب گروه گرایی و تعصبات فراجاهلی قومی ، سیاسی ، مذهبی ، محلی و.. در حال غرق نباشند. مردم باید کسانی را برگزینند که می دانند ؛ می توانند ، باور بر توان خویش دارند و نور همت  ، حرکت و تحقق بخشی آرمان ها در وجودشان ساطع است . هان ای مردم عزیز  ! ما آزادیم و رای مان به بیان امام  "ره " میزان است و در قاموس رهبری معظم  "حق الناس" . اما اگر  تبارگرایان مختلف  در حلقه پاراپاگاندایی شان هیبنوتیزممان کردند و درست برنگزیدیم چاره ای جز پرداخت هزینه های مضاعف باقی نمی ماند و خود کرده را تدبیر نیست.